مکان کمپوست سازی :

محل کمپوست سازی به عنوان آلوده ترین قسمت واحد تولیدی، همیشه محل بروز خطرات نهفته می باشد. به همین علت فاصله محل کمپوست سازی تا سالن های پرورش باید زیاد باشد. به طوری که منابع، گاهی اوقات این فاصله را حداقل یک کیلومتر بیان می کنند.

1 . سیلوهای کمپوست سازی می توانند در هوای آزاد قرار داشته یا سرپوشیده باشند. سیلوهای کمپوستی، در باد و باران قرار دارد در مقایسه با سیلوی  کمپوست سرپوشیده تحت تاثیر نوسانات خشک شدن و خیس شدن بیشتری قرار می گیرد. از آنجایی که در مورد سیلوی روباز  کمپوست، رسیدن درجه حرارت توده  کمپوست به 65 درجه سانتیگراد ضروری است، روباز بودن آن ممکن است در صورت کم بودن حجم کمپوست مخصوصا در زمستان مشکلاتی را به وجود آورد.

2 . ماشین آلات مخصوص زیر و رو کردن  کمپوست معمولا توده کمپوست را با ابعاد و اندازه های خاصی شکل می دهند تا بدین ترتیب ایجاد حرارت بیولوژیکی کمپوست به صورت مطلوبی انجام گیرد.

3 . پیست کمپوست سازی (محل کمپوست سازی) دارای سطحی بتونی بوده که شیب ملایمی رابه یک حوضچه مجهز به پمپ، دارا است. به طوری که آبهای اضافی از روی توده کمپوست به درون حوضچه سرازیر شده و مجددا جهت استفاده روی کمپوست پمپاژ می شود که نه تنها باعث صرفه جویی در مصرف آب شده بلکه عناصر مغذی مواد اولیه مانند کود مرغی را که از دسترس کمپوست خارج می شود، دوباره به چرخه مواد بازمی گرداند. البته در صورت استفاده از حوضچه ایجاد بوی نامطبوع بسیار بیشتر از زمانی است که حوضچه نباشد. سطح پیست کمپوست سازی دارای ارتفاعی بیشتر از سایر سطوح واحد تولیدی می باشد.

فرمول هایی که بر اساس آن کمپوست مرغوب بدست می آید :

فرمول اول :

1000 کیلوگرم کاه خشک (گندم ی جو) ، 600 تا 800 کیلوگرم کود مرغ جوجه (با نیتروژن حدود 3% , رطوبت حدود 35%) با 50 تا 60 کیلوگرم سنگ گچ مخلوط می شوند. سپس 4000 تا 45000 لیتر آب اضافه می گردد و حدود 3 تن کمپوست بدست می آید این کمپوست حدود 2% نیتروژن دارد.

فرمول دوم :

1000 کیلوگرم کاه خشک خورده شده، 2 کیلوگرم تفاله آبجوسازی یا کنجاله سویا یا کنجاله پنبه، 25 کیلو کود اوره(50 کیلو سولفات آمونیوم )، 25 کیلو آهک، 30 کیلو سنگ گچ به اضافه 3500 تا 4000 لیتر آب حدود 2/2 تن کمپوست بدست می آید.

فرمول سوم :

500 کیلوگرم کاه، 500کیلو ساقه خشک ذرت، 200کیلو سبوس برنج یا کنجاله سویا یا کنجاله پنبه دانه، 300 تا 400 کیلوگرم کود مرغ، 40 تا 50 کیلوگرم سنگ گچ با افزودن حدود 4000 لیتر آب که حدود 5/2 تن کمپوست بدست می آید.

فرمول چهارم :

1000کیلوگرم نیشکر خشک و خورد شده، 500 کیلوگرم کود مرغ، 100کیلو سبوس برنج، 10کیلو اوره (20 کیلو سولفات آمونیوم + 10 کیلو آهک) و 25 کیلو سنگ گچ البته به علت بافت نیشکر تولید کمپوست بیش از یک هفته است.

مواد اولیه :

همان طور که بیان شد در این فاز هدف ما افزایش جمعیت باکتری های تجزیه کننده یا ترموفیل ها است تا کربن و ازت موجود در مواد اولیه را تجزیه نمایند که این شرایط مستلزم دما، اکسیژن و رطوبت بالایی بوده و به صورت هوازی می باشد.